PC's Juke Joint Blues 'n Roots CC Palethe (29-05-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: CC Palethe © Rootsville 2019

Net als de tornado's die rond deze tijd in vele delen van de VS de kop komen op te steken is er hier in "CC Palethe" ook weer "PC's Juke Joint". Het is dit jaar al de 5de editie van dit event en het moet zijn dat Patrick Cuyvers aka PC het hier als een package deal aan artistiek directeur Tom heeft verkocht. Een label kan je er niet meteen op plakken want we zagen hier al artiesten van divers pluimage de revue passeren in deze CC. Van Sofie, over de Limburgse bluesscène tot en met de dit jaar helaas van ons heengegane Willie Willie (1959-2019).

In 2019 is er wel een certitude en dat is dat de affiche er op lijkt alsof het een uitwisselingsproject van "Blues Peer" is. Ik had persoonlijk getekend voor een bandstand met "Hideaway" maar dat zal dan wel weer whisfull thinking zijn, want er is nog zoiets als "ons kent ons" en helaas mogen we hier niet voor stemmen. So business before pleasure ;-) Door de diversiteit van deze "PC's Juke Joint" is het aanwezige publiek dan ook een breed publiek te noemen en is er hoegenaamd geen vergelijking mogelijk met onder meer de juke joint's in Clarksdale. Dus ook geen mama's die hier wat komen bluesdansen als verzetje op een saturday night. We're ready for Palethe's jam of the year aka "PC's Juke Joint"!

Op de affiche prijken heel wat namen en op Guy Swinnen na zou zowat de ganse bezetting van "The Scabs" aanwezig tekenen. Ook aanwezig is Piet Van Den Heuvel en dus ook op "Blues Peer" maar beginnen doet "PC" als trio samen met Eddy Scheepers aan de pedal steel en Geert Shuurmans op de bass. De binnenkomer van deze "PC's Juke Joint" is het intiem gebrachte "Storybook Love" van Mark Knopfler en Willy DeVille. Meteen daarna krijgen we al twee andere guests op het podium met name Frankie Saenen en zijn andere Scabs brother gitarist David Piedfort. Van "The Travelling Wilburys" krijgen we dan "Handle With Care" en komen zo vervolgens uit in de Amerikaanse rockscène met "Mama Told Me Not To Come" van "Three Dog Night".

Ondertussen was Steve "Dynamite" Wouters ook er komen bij zitten en zo kregen we meteen twee drummers alsof het "The Allman Brothers" betrof. Mooi was wel het zeldzame bluesje "Another You' waardoor het gegeven "Juke Joint" toch nog enigszins van toepassing kon blijven. Eentje tegen tearjerker af...

Ondertussen was Jo Neyskens de groep komen te vervoegen en werd het plot niet PC's time maar Creedence Time. Een nadeel was dat de "mics" ietsje te luid waren afgesteld en dat had zijn weerslag op het kwalitatieve van die wereldhits als "Born On The Bayou", "It Came Out Of The Sky", "Run Trough The Jungle" en Screamin' Jay Hawkins' "I Put A Spell On You" uit alweer 1956. Een dosis CCR is altijd wel goed voor de nodige ambiance en dus deden die van Foger-T er nog eentje bij en dat was Brother Ray's "The Night Time Is The Right Time"...Whoa, baby, now, Night and day! Afsluiter van deze spotlight op Frankie Saenen en de zijnen werd een vol met fun zittende "Jambalaya". Een moment ook dat Piet Van Den Heuvel zichp slowhand Eric Clapton's zijn ontfermde over de percussie.

Absoluut hoogtepunt van de avond, toch voor mij, was de wereldhit "Who Is He (And What Is He To You)" uit 1972 van Bill Withers maar met de versie van "PC" op deze avond was het wel de bedoeling dan onze eigenste Luk Renneboog aka Luke Walter Jr. hier de "Palethe" in kwam nederdalen. Prachtig mooi. Ook Eddy Scheepers kon zich volledig op zijn "pedal steel" laten gaan op dit nummer en zo was het plots tijd voor de koffie.

Met aanvand van het tweede gedeelte stond Eddy Scheepers in de spotlights, ditmaal met akoestische en elektrische gitaar. Nummers als "I Want You (So Bad)" en John Campbell's "Saddle Up My Pony" brachten de volle Palethe weer in de juiste mood. Ondertussen waren er ook enkele saxofoons bijgezet op het podium en omdat we in 'de' Limburg zijn kon dit niets anders betekenen of Igor Maseroli kwam een stukje meeblazen. Tijd ook voor een hoogstandje van Igor op "Let Me Be The One".

Zo maar plots op de affiche van "Blues Peer" verschijnen schept verplichtingen en zo ook voor de vroegere frontman van "Scooter". Piet Van Den Heuvel mag ons hier uiteraard niet terug transformeren naar de "New Wave" maar moet bij de les blijven en dat doet hij. Een waanzinnige opener van zijn moment is met het nummer "Take Me To The River" en ook den Igor kan zich nog eens laten gaan. Ook America's "Horse Withe No Name" samen met Eddy Scheepers kon op veel bijval rekenen. Helaas is het te opzichtig aflezen van de tekst bij mij altijd een minpunt en zo ook een mindere beleving van de nummers. We worden allemaal wel ouder papa ;-)

"PC" wist voor deze "Juke Joint" ook nog eens diep in het arsenaal van de muzikale geschiedenis te duiken en brengen hier zowat voltallig een knappe versie van "Old Love", een nummer van Eric Clapton dat hij in 1989 schreef samen met Robert Cray. Werk aan de winkel voor de gitaarsolo's...en pedal steel. Johnny Cash schreef ooit in 1956 het aanstekelijke "Get Rhyhtm", een nummer dat in 1987 ook een hit werd voor Ry Cooder. Vanavond hier voor deze "PC's Juke Joint". Op de affiche prijkte nog een "Mystery Guest" en ook al werd er geld ingezet op Guy Swinnen toch zaten we er volledig naast want het was niemand minder dan drummachine "Mario Goosens".

Zijn entree werd wel opgemerkt en toen hij vertelde dat hij ook als zanger moest aantreden en zo de opdracht kreeg om iets van New Orleans te brengen fronsten we allen wel het voorhoofd. Een chaotische "Wanna Be Your Dog" was zijn inbreng en wat dit met NOLA te maken heeft, Joost mag het weten of het moet zijn dat Iggy Pop destijds ook deel uitmaakte van de New Orleans underground-punk scène in de "Big Easy"...noisy was het wel maar Hoe? Wat? geen Jolientje :-(